Lene Malmstrøm (1953)

VAST NIKS BIJZONDERS

De patiënt krijgt maar niet over zijn lippen
dat hij vergeten is
wat er gezegd werd bij de zaalronde
ze zullen maar denken
dat hij niet goed wijs is
die vent die hier maar ligt
en alles op een presenteerblaadje krijgt aangereikt
en zich om niks anders dan zichzelf
hoeft te bekommeren
maar ze zeiden iets net voor ze weer gingen
bezigden een woord dat hij niet meer weet
wonderlijke bewoordingen
vast niks bijzonders
maar het was de manier waaróp ze het zeiden
alsof ze er opeens spijt van hadden
alsof er misschien toch nog
iets mis was
alsof het misschien toch nog
wel even zou duren
voor hij uit bed mocht en naar huis
alsof hij zich misschien maar beter kon voorbereiden
op het een of ander
eigenlijk had hij net willen vragen
wat ze bedoelden
toen ze zeiden wat hij nou net niet meer weet
maar toen kon het plotseling niet meer
want hij kwam tot de ontdekking
dat hij helemaal de woorden niet had
die hij nodig had
en zij hebben wel wat anders te doen
dan daar de hele dag
op hem te staan wachten
dus hij lachte ze maar een beetje toe
en deed alsof er helemaal niks was
wat hij niet meer wist
alsof er daar ergens op zaal
helemaal geen woord rondfladderde
dat hem maar kwaadaardig aan bleef staren.


Lene Malmstrøm (1953) is dichter en werkt in/publiceert over de gezondheidszorg. 'Vast niks bijzonders' is afkomstig uit de bundel ziekenhuisgedichten Hegn : hospitalsdigte. København, 1978. Zelf schrijft ze erover: "Alle gedichten zijn gebaseerd op wat ik meegemaakt heb bij het dagelijkse werk op verschillende afdelingen in mijn eerste twee jaar als leerling-verpleegkundige." Malmstrøm geeft zeer invoelend het woord aan leerlingen, verplegenden, artsen en patiënten; hun gevoelens en onderlinge machtsverhoudingen. 

Vertaald met vriendelijke toestemming van Lene Malmstrøm. Copyright Dutch translation © 2023 by Willem M. Ouwerkerk