 |
| click to enlarge |
DE EEUWIGE DRIE
Twee mannen zijn er
op aarde
die ik steeds maar
weer tegenkom,
de een is degene van wie ik hou,
nummer twee houdt van mij, andersom.
de een is degene van wie ik hou,
nummer twee houdt van mij, andersom.
De ene huist in mijn duister gemoed
en toont zich in nachtelijke dromen,
de ander staat aan de deur van mijn hart,
nooit laat ik hem binnenkomen.
De een schonk mij een lentevlaag
van geluk, ’t ging voorbij, voorbij, al te vlug,
de ander gaf me zijn hele leven,
geen uur kreeg hij ooit ervoor terug.
De een doet het lied van het bloed
in zuiver en vrij minnespel bruisend klinken,
de ander verglijdt met de trieste dag,
waarin de dromen verdrinken.
Iedere vrouw staat
in tussen die twee,
verliefd, bemind en rein ─
misschien eens in de honderd jaar komt ’t voor
verliefd, bemind en rein ─
misschien eens in de honderd jaar komt ’t voor
dat ze samensmelten
tot één.
Uit Lille verden. København : Athenæum, 1942
Courtesy Gyldendal Group Agency, København
Copyright Dutch translation © 2021 by Willem M. Ouwerkerk
Illustratie: ‘Tove D. anno 1942’. Mixed media. By Willem M. Ouwerkerk, 2021
Video: Tove Ditlevsen leest ‘De eeuwige drie’ (De evige tre). Deens
Tove Ditlevsen beleeft momenteel een internationale revival; ook in Nederland staat haar werk volop in de belangstelling, zie de onlangs verschenen vertalingen van haar Kopenhagen-trilogie. Lees uitgebreid over haar werk en veelbewogen leven in Wikipedia (Ned. versie bezocht op 5 april 2021).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten